ฟังนะ ทุกคน คำประพันธ์ บทพระธรรม ไม่จำเพราะ ว่าจะต้อง ไพเราะ เพราะอักษร หรือ สัมผัส ช้อยชด แห่งบทกลอน ที่อรชร เชิงกวี ตามนิยาม ของแต่เพียง ให้อรรถรส แห่งธรรมะ ได้แจ่มจะ ถนัดเห็น เป็นปฐม แล้วได้รส แห่งธรรมะ ด่ำอารมณ์ ที่อาจบ่มเบิกใจ ให้เจริญ ให้นิสัย เปลี่ยนใหม่ จากก่อนเก่า ไม่ซึมเศร้า สุขสง่า น่าสรรเสริญ เป็นจิตกล้า สามารถ ไม่ขาดเกิน ขอชวนเชิญ มาทำ กราฟฟิคกัน